Podczas pierwszego spotkania w Oratorium, w tym nowym roku kalendarzowym (10 stycznia 2015) „poszliśmy w tany”! Karnawał trwa, więc w Oratorium nie mogło również zabraknąć muzyki, tańca, zabaw… przeróżne stroje, piękne maski i balonowe szaleństwo – to tak w skrócie atmosfera naszego balu. Tym razem spotkanie przygotowali młodsi animatorzy, którym serdecznie gratulujemy podjęcia się i zrealizowania tego zadania 😉 Na zakończenie spotkania, w kaplicy miało miejsce coś jeszcze… ponieważ jutrzejsza niedziela mówi nam o chrzcie Pana Jezusa, dlatego każdy z nas miał okazję by przypomnieć sobie słowa Boga Ojca, które wypowiedział wobec każdego z nas w tym sakramencie. Wszyscy otrzymaliśmy naklejkę z napisem: „Jestem UKOCHANYM DZIECKIEM Boga Ojca!” a także zadanie domowe, by wciąż pamiętać o tej prawdzie i podzielić się nią z Rodzicami i rodzeństwem.

Do zobaczenia już za tydzień, 17 stycznia na spotkaniu z Olafem… może ulepimy wspólnie bałwana? A przynosimy śnieżną kulkę z… papieru 😉

Kolędowanie w Garbowie – Cukrowni (4 stycznia 2015) już za nami 🙂 Dziękuję za Wasz wysiłek i wspólną drogę w tym rozeznawaniu, w poszukiwaniu dobra i Bożej chwały… Ale to nie wszystko 🙂 We wtorek, 6 stycznia 2015, wyruszyliśmy do Lublina… to była podróż życia, zwłaszcza dla niektórych – Patryk, Tobie dziękuję szczególnie! Tam w katedrze, po Orszaku Trzech Króli uczestniczyliśmy we Mszy św. i wspólnym kolędowaniu.

Dziękuję za Wasze zaangażowanie, trud i… wszystko to, co „wrzuciliście” do wspólnej „zespołowej skarbony” (oczywiście w przenośni traktujemy słowo „skarbona”), by efekty i atmosfera były właśnie takie. Do zobaczenia w sobotę na spotkaniu Boskiej Bandy – godz. 17.00. Z Bogiem.

Niech pokój panuje na calutkim świecie, i spełni się wszystko co w sercu pragniecie. Byście się jak pączki w maśle wciąż pławili, byście dobrze jedli, pili i się nie kłócili… Z Bogiem pozostańcie i w zdrowiu pracujcie, a Bożą Miłość w sercach pielęgnujcie…

To słowa błogosławieństwa, które w tym roku przekazywali kolędnicy misyjni podczas niesienia Dobrej Nowiny o narodzeniu Pana Jezusa w naszej parafii (27 – 28 XII). Wiele domów, wiele rodzin, wiele miejscowości… życie ubogie, proste, radosne… ale i trud codzienny, samotność, choroby… każda osoba, to odrębna historia. Za każde spotkanie dziś składamy Bogu dziękczynienie… za każde otwarte drzwi, hojne serca, niech Pan Bóg wynagrodzi swoim błogosławieństwem. więcej…

Ostatnią, przedświąteczną sobotę (20 grudnia) w Oratorium przeżyliśmy pod znakiem WIGILII… to był bogaty, piękny czas, za który Wam wszystkim serdecznie dziękujemy… Przede wszystkim dziękuję Rodzicom, którzy oprócz wkładu w przygotowanie strojów na jasełka i smakołyków na wigilijny stół, zechcieli razem z nami spędzić ten czas w Oratorium… wszystkim dzieciom, młodym, animatorom…. dziękuję grupie teatralnej, która pod okiem s. Barbary przygotowała piękne Misterium Bożonarodzeniowe… Wielkie podziękowania za udział i współpracę składam również na ręce pań z grupy Radość Miraim za piękny taniec i zaangażowanie. Niech Dobry Bóg, Dziecię Jezus, błogosławi nam wszystkim. W oratorium spotykamy się dopiero po Nowym Roku, tj. 10 stycznia, na karnawałowym szaleństwie 😉 więcej…

W Garbowie nie ma dotychczas pierogowego lokalu, więc ostatnie oratorium było chyba takim prekursorem, tj. pomysłodawcą pierogowej gastronomii 😉 W sobotę (13 grudnia 2014 r.) zaprosiliśmy naszych młodych przyjaciół do PIEROGOWEGO ORATORIUM, czyli: Ślimak, ślimak pokaż rogi, dam ci sera na pierogi… chyba wszyscy znamy to ślimakowe zawołanie 🙂 W wyrabianiu i wałkowaniu ciasta na pierogi niezastąpieni okazali się chłopcy, którzy z wielką siłą i dokładnością przygotowali ciasto do klejenia pierogów. Tu natomiast dzielne były dziewczyny, które formowały sprytne pierożki i nawet falbanki na nich zawijały 😉 Próba przed występem jasełkowym, była prawie generalną… a nasi plastycy zręcznie wykonali choinki świąteczne…

Dziękujemy „ślimaczki” 😉

Sobota (6 grudnia 2014) to Oratorium z FILMEM 😉 Byliśmy tacy KINOMANIACY… wszak nie było to kino 5D, ale w takim towarzystwie to nawet bez efektów specjalnych miło spędziliśmy sobotnie popołudnie 🙂 Przynieśliśmy chipsy i inne filmowe przekąski – brzuchy napełniły się dość szybko… a „Epoka Lodowcowa”, nawet oglądana piaty raz i tak daje wiele radości 😉 A później spotkanie z Gienkiem i Felkiem w kaplicy… Felek przybył z dalekich storn i razem z Gienkiem opowiedzieli o adwentowej drodze do Betlejem…

A już za tydzień… ślimak, ślimak, pokaż rogi, dam ci sera na PIEROGI. I właśnie pierogi robić będziemy w przyszłą sobotę, tj. 13 grudnia. przynosimy garść mąki i trochę białego sera, a do tego BANDAŻ, ale nie do zawijania ślimaka, ale by wspomóc misjonarzy – to taki adwentowy gest pomocy najuboższym…

Do zobaczenia. Czekamy na Was! Siostry i animatorzy.

Spowiedź, adoracja, Eucharystia, radość, zabawa, muzyka, modlitwa, nocne rozmowy… wiele można jeszcze napisać na temat tego, co działo się podczas ostatniego listopadowego weekendu (28 – 30 XI 2014) w garbowskim domu Sióstr Salezjanek. Przyjechało do niego ponad 100 młodych ludzi, by w szkole Maryi uczyć się, w jaki sposób w swoim sercu budować DOM Jezusowi. Gdy chcesz odbić się od dna, poznaj swoje DNA – taki był tytuł tegorocznego spotkania. Zobacz co się działo 😉 więcej…

Podczas spotkania z okazji Niepokalanej w Garbowie, 30 listopada 2014 r. do grona animatorów w Oratorium im. św. Jana Bosko, zostali włączeni kandydaci. Są wychowankami naszego przedszkola, później oratorium; przez kilka lat uczestniczyli w spotkaniach, podczas których poznawali lepiej samych siebie, poznawali Księdza Bosko, uczyli się jak służyć dzieciom i młodzieży; jak „być z nimi razem” jako Przyjaciele… więcej…

W drodze do DOMU CHLEBA…

Adwentowa droga, którą podążamy, wymaga od każdego z nas uwagi, wyciszenia i zasłuchania. Jest czasem tęsknoty i wypatrywania, czasem OCZEKIWANIA, czasem podążania do DOMU CHLEBA… Wyraża się przez postawę zaufania i WIARY, że Osoba, której wyczekujemy, wkrótce nadejdzie. Zabiegajmy zatem o tę głęboką wiarę (2 Tm 2,22), bo jest ona towarzyszką życia, która pozwala nam dostrzegać nieustannie na nowo cuda, jakich Bóg dla nas dokonuje (Porta fidei, nr 15).

Podejmijmy zatem z odwagą tę drogę WIARY, drogę OCZEKIWANIA, drogę zmierzającą ku SPOTKANIU; podejmijmy raz jeszcze tę adwentową drogę do DOMU, drogę powrotu do siebie… drogę, na której w „miejsce mojego starego ja”, narodzi się „nowy człowiek”, narodzi się we mnie BÓG. Z odwagą i radością chciejmy wyruszyć w tę drogę do DOMU CHLEBA…

Naprawdę był smok, Smok Wawelski… chciał pożreć naszych oratoryjnych przyjaciół; miał wielką „chrapkę”, ale… udało się go ujarzmić i przechytrzyć groszkami czekoladowymi! Była też historia Baltazara Gąbki i Smoka… zabawy, konkurs „sałatkowy”, wężyk smokowo-schodowy… radości było wiele… podobnie jak wielu było uczestników tego „Smoczego” oratorium 😉 Dzień 22 listopada przejdzie do historii jako zwycięstwo nad smokiem!!!

A za tydzień… niestety 🙁 nie spotykamy się w oratorium… Przyjeżdża do nas wieeelka grupa młodych by na modlitwie, podczas rozmów, w klimacie radości i oczekiwania, rozpocząć czas Adwentu…

A kolejne oratorium… 6 grudnia – KINOMANIACY 😉 Dziękujemy i zapraszamy!