św.  Jan Bosko (1815- 1888)

Nauczyciel i przyjaciel młodzieży; w 1841 roku przyjmuje święcenia kapłańskie w Turynie; zauważa trudności młodzieży biednej i opuszczonej i zaczyna działać; najpierw spotkania cotygodniowe, a w czasie nich zabawa, katechizm i coś do zjedzenia. To początek ówczesnego Oratorium, które przez lata rozwija się i rośnie; jest miejscem gdzie każdy młody codziennie może przyjść a nawet mieszkać, gdzie może się uczyć i zdobyć zawód, a przede  wszystkim poznawać Pana Boga; Ksiądz Bosko całe swe życie poświęcił młodym, stworzył stosowany do dziś system prewencyjny.  W trosce o swoich młodych zadbał o kontynuację dzieła zakładając  Zgromadzenie Salezjanów (Towarzystwo Salezjańskie), a następnie Zgromadzenie Córek Maryi Wspomożycielki (Siostry Salezjanki). Jego ciągła troska o młodych wyraża się wezwaniem „Daj mi dusze, resztę zabierz”.

św.  Maria Dominika Mazzarello (1837 -1881)

Wychowuje się w Mornese (Włochy).  Należy do grupy  Córek Niepokalanej, które pragną pogłębiać swoją wiarę i pomagać ludziom.  Jako młoda kobieta wraz z koleżankami  zajmuje się wychowaniem sierot. Gdy dochodzi do spotkania księdza Bosko z Marią Dominika okazuje się, że mają podobne ideały, tyle że On zajmuje się chłopcami, Ona dziewczętami; po latach, w 1872 roku powstaje Zgromadzenie Córek Maryi Wspomożycielki (Siostry Salezjanki), którego Maria Dominika Mazzarello jest współzałożycielką, a ksiądz Bosko założycielem.