"
"
"
"
"
"
"
"
"
"
Idę sobie, patrzę co za dziwny świat…
Słowami tej piosenki rozpoczęliśmy nasze dzisiejsze półkolonijne przygody. Dziś rozmawialiśmy o smutku, nielubianym towarzyszu naszych ludzkich zmagań. A jednak smutek ma swoje znaczenie, co podczas wprowadzenia do pracy w grupach Rozum usiłował powiedzieć Sercu. Ale Serce, jak to Serce, czasem nie rozumie, co Rozum do niego mówi. Ale nasi półkoloniści chyba zrozumieli, bo podczas Imprezy Na Orientację (INO) nikt się nie pogubił. Zmęczeni i głodni wróciliśmy z wyprawy po zielonych zaułkach naszego Garbowa. No a po obiedzie – jak zawsze czas na relaks, zabawę, a także warsztaty. Ale o warsztatach ciiiii – tajemnica 🙂 Grupa jasnoniebieska podsumowała dzień, niebieska zakończyła go modlitwą.
Widzimy się jutro, dwie godziny wcześniej! Ruszamy na wycieczkę!
